هم اکنون شمار زیادی از مدارس کشور با کمبود معلم مواجه هستند و سال تحصیلی برای شماری از دانش آموزان بدون معلم آغاز شده!
به گزارش نجوا خبر، این خبری است که قاسم احمدی‌لاشکی، معاون حقوقی و امور مجلس شورای اسلامی وزارت آموزش و پرورش اعلام کرده و یادآور شده که این موضوع در دستورکار این وزارت‌خانه قرار گرفته و به زودی فرایند اجرایش اعلام خواهد شد؛ تصمیمی که به تاکید وی «به منظور تحقق منویات رهبری و توجه به پرورش نسل جوان انقلابی در کشور» گرفته شده است.
البته در ضرورت توجه به بخش «پرورش» در وزارت خانه‌ای که دو مأموریت اساسی اش، آموزش و پرورش است تردیدی نیست، به ویژه آنکه می‌دانیم از جمله ایرادات وارد به این وزارت خانه از گذشته، کم توجهی به این حوزه و تمرکز بیش از حد به مقوله آموزش بوده است؛ یکی از انتقادات پر شمار به عملکرد وزارت خانه‌ای که کسر بزرگی از جمعیت کشور با آن سر و کار دارند.
این در حالی است که وزارت آموزش و پرورش کشورمان به دلایل متعدد، با مشکلات ریز و درشتی دست به گریبان است که رفع آنها به شدت زمان بر و هزینه بر است؛ از فرسودگی مدارس و وجود مدارس کپری و کانکسی گرفته تا مسائلی مانند بی توجهی به استعداد‌های دانش‌آموزان، شیوه‌های نامطلوب سنجش، عدم رعایت عدالت آموزشی و حتی ناتوانی در ارائه خدمت به همه جامعه هدف و بازماندن شماری از دانش‌آموزان از تحصیل.
مشکلات زیادی که همواره یکی از پاسخ‌های کلیدی مسئولان این وزارت خانه در همه ادوار به آنها، کمبود بودجه این وزارت خانه بوده است. کمبودی چشمگیر که موجب شده حدود ۹۸ درصد بودجه تخصیصی به این وزارت خانه صرف پرداخت حقوق و دستمزد معلمان، اولیای مدارس و سایر شاغلین در بخش‌های مختلف وزارت خانه شود و عملا مبلغ خاصی برای توجه به امور دیگر، ولو امور اساسی نماند.
با این احتساب عجیب نیست که می‌بینیم یکی از نقصان‌های چشمگیر در این وزارت خانه، کمبود معلم است؛ کمبودی که سالهاست وجود دارد و هر ساله در نتیجه بازنشسته شدن شماری از معلمان و جایگزین نشدن با استخدامی‌های مورد نیاز، تشدید می‌شود و حالا تا آنجایی وسعت یافته که گفته می‌شود با کمبود قریب به ۳۰۰ هزار معلم مواجهیم و این کمبود تنها در سه چهار سال آینده به ۴۰۰ هزار تن افزایش خواهد یافت.
اعداد و ارقامی چشمگیر و حتی هراس آور که ظاهرا آنچنان که باید، مسئولان را نگران نکرده است. این را می‌شود از برنامه ریزی برای جذب ۱۱ هزار معلم و مربی پرورشی دریافت که به تاکید مقام مسئول در وزارت آموزش و پرورش، قرار است به قید فوریت و در سال جاری به انجام برسد، در حالی که هم اکنون شمار زیادی از مدارس کشور با کمبود معلم مواجه هستند و سال تحصیلی برای شماری از دانش‌آموزان بدون معلم آغاز شده است.
تدبیری که در بهترین حالت، نشان از بی توجهی مسئولان و متولیان آموزش و پرورش کشور به نکات اهم و مهم در این حوزه دارد. اشکالی که اگر بدانیم در مدارس با به کارگیری معلمان و مربیان پرورشی برای تدریس دروس مختلف به دانش‌آموزان مقاطع مختلف، می‌کوشند تا حدی رفعش نمایند، عمیق‌تر و بنیادی‌تر به نظر می‌رسد و این سؤال را به دنبال دارد که آیا وزارت آموزش و پرورش و حتی کلی تر، دولت از این کمبود آشکار در مدارس بی خبر است؟
آیا قابل قبول است که وزارت آموزش و پرورش برای رفع مشکل کمبود معلم در مدارس، معلمان بازنشسته را به خدمت بگیرد و حتی از دانشجویان دانشگاه فرهنگیان برای تدریس بهره بگیرد و برخی کمبود‌ها مانند معلم ورزش و معلم هنر را به کل از فهرست مسائل حل نشده کنار بگذارد و حتی تدابیر منظم و منسجمی برای برگزاری آزمون جذب معلم‌های تازه و آموزش به پذیرفته شدگان در دستور کار نداشته باشد؟
امید است حال که مجلس و وزارت خانه در اقدامی لازم، ولی نه کافی توجهی به امر مغفول مانده پرورشی از خود نشان داده به فاجعه کمبود معلم و ارتقای کیفیت آنها هم بپردازد.