صنعت حمل و نقل کشور در بخش‌های مختلف کارکنان زیادی دارد از جمله کارگران راه و جاده سازی، رانندگان ماشین‌های سنگین، اتوبوس‌های درون و برون شهری و بسیاری دیگر که بیش از 3 میلیون نفر را شامل می‌شوند. در این بین، رانندگان فعال در شرکت‌های مسافربری بین شهری بیشترین آسیب را از بی توجهی مسئولین دیده‌اند.
به گزارش نجوا خبر، رانندگان از بنیادی‌ترین و اصلی‌ترین کارکنان صنعت حمل‌ونقل کشور محسوب می‌شوند. به طوری که اگر این قشر زحمت‌کش و رنج کشیده نباشند به جرئت می‌توان ادعا کرد که بخش قابل توجهی از امور این صنعت مختل می‌شود و برای شهروندان و سایر اصناف نیز مشکلات جدی ایجاد می‌شود.
بازنشستگی و بیمه
رانندگان اتوبوس چه مالک وسایل کار باشند و چه نباشند، چالش‌های زیادی در کار خود دارند. از مهم‌ترین مشکلات این است که شغل آنها علیرغم فشارهای روحی و جسمی، شامل سختی کار نمی‌شود و به همین دلیل در کشور رانندگانی داریم که بیش از سی سال مشغول به کار رانندگی هستند که از سویی مشکلات جسمی و روحی فراوانی برای آنها و خانواده‌هایشان به وجود می‌آید و از سوی دیگر سلامت مسافران به خطر می‌افتد. این در حالی است که مسئولین به چنین موضوع مهم و حیاتی سالیان سال بی توجه بوده‌اند. مشکل دیگر قرار نگرفتن رانندگان ذیل قرارداد کار است و همچنین برای بیمه کردن خود به بیمه خویش‌فرمای سازمان تأمین اجتماعی متوسل شوند.
حمایت‌های شغلی
مزایا و حمایت‌های شغلی، رویایی است که رانندگان اتوبوس فاصله زیادی با آن دارند. این صنف همواره در خصوص تأمین لاستیک، روغن و سایر قطعات و لوازم مشکلات زیادی داشته است چرا که از سوی نهادهای دولتی حمایتی صورت نمی‌گیرد. این در حالی است که طبق گزارش‌ها به دلیل تحریم‌ها کیفیت اتوبوس‌های نو نیز کاهش یافته و نیاز به قطعات با کیفیت بیش از گذشته حس می‌شود.
تعیین دلبخواهی حقوق رانندگان اتوبوس
کارکنان این بخش با تحمل استرس و فشارهای روحی و جسمی فراوان از روی اجبار با حداقل‌ترین حقوق مشغول به کار هستند. آنها شبانه روز خطرات جاده و تصادفات را به جان می‌خرند، استرس زمان بندی و به موقع و سالم رساندن مسافران و اتوبوس را تحمل می‌کنند و در این شغل فرسایشی آسیب‌های زیادی به سلامت جسمانی و روحی روانی آنان وارد می‌شود. با وجود تمامی مصائب شغلی و نبود بیمه و سختی کار و سایر حمایت‌های حداقلی، انتظار می‌رود رانندگانی که تمام وقت خود را بدون استراحت و تفریحات و پرداختن به خانواده کار می‌کنند، حقوق قابل قبولی دریافت کنند اما متأسفانه کارفرما و مالکان اتوبوس‌ها به صورت دلبخواهی و سلیقه‌ای دستمزد رانندگان را پرداخت می‌کنند.
معاینه پزشکی و صدور کارت سلامت رانندگان
یکی از موارد اصلی در حمل‌ونقل جاده‌ای، وجود یک راننده سالم و سلامت است. برای رانندگان اتوبوس مجوزی همانند گواهینامه وجود دارد که سلامت آن راننده را تأیید می‌کند. به این مجوز، کارت سلامت راننده می‌گویند و برای دریافت این مجوز رانندگان باید آزمایشات کارت سلامت را طی کنند. هر راننده برای ادامه کار خود باید سالانه یکبار این آزمایشات را انجام دهد و این موضوع بسیار به رانندگان کمک می‌کند چرا که خطرات و احتمال تصادف رانندگی را کاهش می‌دهد. اما در برخی موارد تخلفاتی در مراحل آزمایشات صورت می‌گیرد و منجر به صدور کارت سلامت به رانندگانی می‌شود که صلاحیت رانندگی ندارند. چنین تخلفاتی خطرات جدی برای سلامت و امنیت جاده و مسافران ایجاد می‌کند که برای جلوگیری از آن، نیازمند نظارت و توجه دقیقتر ارگان‌های دولتی به این صنف هستیم.
معاینه فنی اتوبوس‌ها
معاینه فنی اتوبوس‌ها با هدف افزایش ضریب ایمنی به دو صورت روزانه و هر شش ماه یکبار انجام می‌گیرد. به این صورت که قبل از شروع هر سرویس، هم رانندگان هم کارشناسان معاینه فنی سلامت و ایمنی ماشین را چک می‌کنند و هر شش ماه یکبار نیز معاینات دقیق صورت می‌گیرد. در حال حاضر در پایانه مسافربری غرب تهران مرکز معاینه فنی برای خودروهای سنگین وجود دارد و چند مرکز دیگر ویژه این خودروها در سطح شهر فعال هستند. امیدواریم معاینه فنی اتوبوس‌های مسافربری بین شهری بیش از پیش جدی گرفته شود و مسئولین اجازه تردد به اتوبوس‌های فاقد معاینه فنی و یا معاینه فنی غیر معتبرندهند.
گزارش: پروین صحبتی