افزایش قیمت سوخت و کود به شدت بر کسب و کار کشاورزان آمریکایی تاثیر منفی گذاشته است.
به گزارش نجوا خبر، کشاورزان آمریکایی میگویند افزایش قیمت سوخت و کود به شدت بر کسب و کار آنها تأثیر منفی گذاشته است. این گزارش میافزاید کوین استاکلین در گزارشی با عنوان «آمریکا در حال فلج ساختن کشاورزان خرد است» در تارنمای «امریکن کانسروتیو» نوشت: «وضع فعلی حوزه کشاورزی آمریکا انعکاسی از صنعت انرژی ما است، سیستمی که زمینه تولید بسیار مؤثر و بالا دارد، ولی هم اکنون به واسطه سیاستهای نادرست دولت، دچار بحران و کمبود شده است. کشاورزان در مدیریتِ نوسانات جوی و قیمتی مهارت دارند، اما آنها میگویند افزایش شدید قیمت سوخت و کود باعث شده است به کسب و کارشان ضربه شدید وارد شود و این مسئله منجر به افزایش قیمت محصولات عرضه شده در فروشگاهها خواهد شد و در سالهای آینده پیامدهای ماندگاری برجا خواهد گذاشت. دو سال پیش، در ازای هر جریب زمین، هزینه کود مصرفی برای رشد خوراک دام، ۱۸ دلار بود. افزایش قیمت گازوئیل و کود، هزینههای کشت را از ۷۰۰ دلار در ازای هر جریب به بیش از ۹۰۰ دلار در ازای هر جریب افزایش داده است. اما هیچ وقت کشاورزان شاهد این نبودهاند که هزینه کشت یک جریب زمین، ۹۰۰ دلار بشود. بانکها برای اعطای وام کشت بسیار نگران هستند و پیش بینی میشود تحت شرایط کنونی، بسیاری از خانوادههای مزرعه دار از میان بروند. مزرعه که از دست برود، دیگر همه چیز از دست رفته است.
روسیه بعد از آمریکا و عربستان سعودی، سومین تولیدکننده بزرگ نفت است و این کشور بزرگترین صادرکننده کود شیمیایی است که از مشتقات نفت به حساب میآید. اگرچه آمریکا کود داخلی تولید میکند، اما باز هم سومین واردکننده کود در جهان به شمار میآید و به همین دلیل در شرایطی که کمبود کود در سطح جهانی بسیار تشدید شده است، کشاورزان آمریکایی هم مشمول قیمتهای فزاینده این فرآورده شدهاند. تحریمهای غرب، در پی حمله روسیه به اوکراین، یک منبع اساسی کود را حذف کرد. چین هم یکی از صادرکنندگان اصلی کود به حساب میآید، اما این کشور از ماه اکتبر، محدودیتهایی برای صادرات وضع کرده است. ساخت کارخانههای جدید تولید کود در آمریکا معمولاً سه تا پنج سال زمان میبرد، اما اختلالات ایجاد شده در زنجیره تأمین و مقررات دست و پاگیر دولتی روند ساخت کارخانه را کند میکند. از طرف دیگر، کارخانهها همچنان به نفت به عنوان ماده خام نیاز خواهند داشت. هزینه کود از ۴۰۰ دلار در ازای هر تن به ۹۰۰ دلار در ازای هر تن رسیده و بیشتر از دو برابر شده است. هر چقدر که قیمت کود بالا برود «کشاورزان کود کمتری مصرف میکنند. هر چقدر که میزان کود مصرفی کمتر شود، مواد مغذی بیشتری از زمین بیرون کشیده میشود. وقتی که این اتفاق میافتد، میزان برداشت محصول و میزان عرضه محصول به زنجیره تأمین کمتر میشود. پیش بینی میشود سالهای ۲۰۲۴ و ۲۰۲۵ دیگر مسئله باقی ماندن یا نماندن در این حرفه به میان میآید چراکه بعضیها ورشکست میشوند، چون کار زیادی از زمین کشیدهاند و دیگر محصول چندانی برای عرضه ندارند و حتی نمیتوانند هزینههای خود را برگردانند.
دولت بایدن، علی رغم بحران تورم، تولید سوختهای فسیلی را به نفع انرژی باد و خورشیدی کنار گذاشته است. بایدن ضمن اشاره به تبدیل تهدید قیمتهای فزاینده نفت به فرصت گفت: «دوران گذار فوقالعادهای در حال شکل گیری است و وقتی این دوره تمام شود، ما قدرتمندتر خواهیم بود و جهان قدرتمندتر خواهد بود و کمتر به سوختهای فسیلی وابسته خواهیم بود.» جنیفر گرنهلوم، وزیر انرژی آمریکا، قیمتهای فزاینده نفت را هشداری برای نیاز به گذار به انرژی باد و خورشید و «انرژی پاک تولید داخل» دانست. گرنهلوم پیش از این به این نکته اشاره کرده بود که «اگر شما خودروی برقی سوار شوید، افزایش قیمت بنزین روی شما تأثیر نخواهد گذاشت.» سامانتا پاور، رئیس آژانس توسعه بینالمللی آمریکا گفت: مشکل قیمتهای کود میتواند با «راه حلهای طبیعی مثل کود حیوانی و کود گیاهی حل شود و این روند ممکن است دوران گذار را که به هر حال به نفع کشاورزان است، تسریع کند. هیچ وقت اجازه ندهید بحرانی به هدر برود.» با وجود این، علی رغم رویای آیندهای عاری از کربن، سوختهای فسیلی امروزه بخش عمده و اساسی تولید مواد غذایی باقی میمانند. کشاورزان به حجم بالایی از سوخت گازوئیل و کود نیاز دارند و سیاستهایی که منجر به کمبود چنین فرآوردههایی شود، توانایی آمریکا در تهیه غذا برای مردم را تضعیف میکند. در بحبوحه کمبود غذا در روزهای اوج شیوع کرونا، بسیاری از چهرههای پیشرو در آمریکا چندان برای این موضوع اهمیت قائل نشدند و حتی آمریکاییها را به دلیل اینکه به واسطه وفور مواد غذایی، نازپروده شدهاند، مورد انتقاد قرار دادند. میشلاین مینارد، در ستونی در «واشنگتن پست» به نام «درباره فروشگاههایی که نیروی کم دارند و مشکلات زنجیره تولید، غر نزنید»، به این نکته اشاره کرد که «توقعات مصرف کنندگان آمریکایی آنقدر طی دهههای گذشته به دلیل نازپروردگی بالا رفته است که آنها اصلاً به سختی عادت نکردهاند.» برنی سندرز، سناتور آمریکایی به این نکته اشاره کرد که او از دیدن تماشای صف غذا در اتحاد جماهیر شوروی سابق اذیت نمیشد و گفت: «در کشورهای دیگر، مردم برای غذا در صف نمیایستند، افراد ثروتمند غذا برای خوردن دارند و مردم فقیر هم از فرط گرسنگی میمیرند.» و در ماه اکتبر، جنیفر ساکی، سخنگوی وقت کاخ سفید، اختلالات ایجاد شده در زنجیره تأمین را کم اهمیت جلوه داد و آن را «تراژدی تردمیلهایی که تحویلشان به تأخیر افتاده» توصیف کرد.